ΓΕΩΠΟΝΙΚΟΝ-ΑΓΑΠΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ--ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗς ΕΛΛΗΝ.ΤΥΠΟΓΡΦΊΑΣ ΤΟΥ ΑΓ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1850

8)Εδάφιον: Πω΄ς  να καθαρίσης βαρέλι από βρώμον κακού κρασίου

Βράσε νερόν με κουκουναρηαίς,οπού δεν έχουσι καρπόν,και κάψε κλήματα ,β΄λε εις το βαρέλι την στάχτην ζεστήν με τα κάρβουνα,και γυρε και το θερμόν, φράξε καλά τους πόρους ,και ταραξέτο,να το καύση το θερμόν εις κάθε τόπον,και ανακάτωσέτο καλά,έως να ψυχράνη το νερόν, και τότε χύσε το`και ξαναπλύνετο με ζεστήν θάλασσαν,ή και με γλυκόν νερόν βραστόν αλατισμένον καλά, να ήναι αλμυρόν ωσάν την άρμην.

Ασβέστην ασβυστον σβύσε εις το νερόν,ανακάτωσέ την  βάλε την εις βαρέλι,ταραξέ την καλά,να το πιάση όλον,να κολλήση η άσβεστος` και αφες το φραγμένονέως έξη  ώρας να κρυγιάνη` και τότε πλύνε το καλά και εβγαίνει ο βρώμος του  ή βράσε ξύδι καλό  ,και πλύνε το αγγείον ,και ιατρεύεται` αμή αφες το ξύδι μέσα,να κάμη  έως να ψυχράνη,και ας είναι ο πόρος φραγμένος καλώτατα,

  Έβγαλε το φούντι του βουτσιού,και βάλε μέσα άχυρα ξηρά  έως την μέσην,και δός του φωτίαν`και φράξε το καμπόσον,όχι τέλεια,δια να μη σβύση η φωτία` και συχνογυριζέ τοσπουδαστικά ,να καεί εις όλαις ταις ντόγαις και τα φούντια` έπειτα πλύνε το καλά και με μίαν σκούπαν τρίψε το δυνατά και βάλε το φούντι.Βράσε ένα σταμνί ξύδι δυνατόν,χύσε το μέσα ,φράξε καλά ,και ταρασσέ το να πιάση όλο το βαρέλι`και όταν ψυχρανθή το ξύδι,έβγαλέ το`κααι έάν δεν έχασε τον βρώμον το αγγείον,ξανακάμε το και δεύτερην φοράν ως άνωθεν. Αλλο` Εβγαλε το φούντι του βαρελίου οπού βρωμεί, και ξύσε το από μέσα καλάμε ένα μαχαίριον  εις ολας τας ντόγας`αμή πρότερον ας κάμη δυω τρείς ημέραιςγεμάτο νερόν να απαλύνη,να έβγη όλη η κάσα τουευκολώτερα έως να φαίνεται το ξύλον παστρικόν`και τότε βράσε στάκτην με νερόν,γύρε τα μέσα ,και τρίψε το καλά με μίαν σκούπαν` και αφες το έτσι ανοικτόν  να του δίδη ο  Ηλιος ημέρας 4  και τότε γεμωσέ το σταφύλια,οπου να ήναι έγκαιρα να τα μαγκανίσουν,να έχουσι τον θυμόν τουκρασίου!!

ΓΕΩΠΟΝΙΚΟΝ-ΑΓΑΠΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ-ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ-ΕΚ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝ. ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1850.

 8)Εδάφιον:Δια να ιατρεύσης κρασί ξυνισμένον

Εάν αρχίζη να ξυνίζηο οίνος,βάλε άμμον πολύν εις τίνα σάκκον`ει δε και δεν έχεις άμμον,ας ήναι και χώμα,μα να το έχει καυμένον ο Ήλιος`και πέρασε όλον το κρασί από την άμμον,και πάλιν βάλε το εις σεαγγείον,και τότε χάνει την ξυνάδα του`εί δε και είναι ξυνόν ολότελα,και θέλεις να το κάμης να γένη κρασί,βάλε του μέσα πρασόσπορον`ή κάμε ένα κουτί με κερί,γεμωσέ το μέλι,κρέμασέ το εις τον πάτον του κρασίου και αφες το.

Όταν ίδηςκαι θέλη να καταλυθή το κρασί έβγαλέ το από το  βαρέλι εκείνο, βάλε το εις άλλον αγγείον  καλόν μυρωδάτο,και τότε έπαρε τόσα νεράντσια γλυκά όσα φορτίαείναι το κρασί`κόψε τα εις τέσσερα κομμάτιατο ένα, και πέρασέ τα με έναν σπάγον,βάλε τα  από τον πόρον  εις την μέσην του κρασίου,εις τα οποία δέσε μίαν πέτραν,να υπάγη εκείνη ειτον πάτον του αγγείου ,και τα νεράντσια παράνω  μίαν πιθαμήν`και αφού περάσουν ημέραις δέκα,έβγαλε τα νεράντσια ,ρίξε τα και πίνε τον οίνον.

Ει δε και είναι το κρασί χαλασμέν  όλότελα,μετάγγισέ το,βάλε το εις σε βαρέλι παστρικόν,και ρίξε μέσα πολλά μαράσκια,ήγουν  ξυνοκέρασα,και αυτά το κάμνουν και βράζει,και ούτω  χάνεται η κακοσύνη του,και ωσά ξεβράση, έβγαλέ το και βάλε το εις σε καλόν αγγείον.

Βάλε μέλι εις το καταλυμένον κρασί,και ανακατωσέ το να γυρίση.Έτερον`ψήσε εις τον φούρνον άσπρους κοχλάκους,ήγουν στρογγυλές πέτραις,οπού ειναι εις τους ποταμούς ,και αφες ταιςνα κάμουν εις την φωτιάν έως να σκάσουν,και τότε κοπάνισε,κάμε ταις αλεύρι, βάλε το εις τον οίνον,και ιάται.

Αλλο`κοπάνισον πιπέρι πολύ,και ρίξε το εις το βρωμεσμένονκρασί και αχαμνισμένον να γένη καλόν και μυρωδάτο`το αυτό κάμνουσι και τα φλούδια τωνπετραμυγδάλων,να καύσης να τα κάμης άλευρον,να τα βάλης εις τον οίνον  ως άνωθεν` ή κυτρόσπορον ,καικαι κικύδια καύσε και βάλε μέσα την σκόνιν τους!

Ό

ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ-ΑΓΑΠΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ --ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ -ΕΚ ΤΗς ΕΛΛ.ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑς ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1850

7) Εδάφιον : Περί της ώρας  του γεύματος

Περί δε της ώρας του γεύματος φυλάγου να μην φάγης ποτέ όταν ήναι γεμάτος ο στόμαχος,ήγουν αφού γευθής ας περάσουν οκτώ  ώραις το καλοκαίρι,και το χειμώνα έξη,και προτήτερα μη δοκιμάσης τίποτα,διατί εμποδίζη εκείνο το ολίγον την χώνευση των προτέρων βρωμάτων και γίνεται συγχυσις  εις τον στόμαχον`και πάλιν όταν του έλθη η όρεξις,μην αργήσης να φάγης`ότι εκείνο που τρώγης όταν πεινάς σε θρέφει θαυμασιώτατα`αμή όσον φάγης στανικώςσου βλάπτεσαι, αντί να λάβεις ωφέλειαν.Το θέρος τρώγε ολίγον ,και πίνε περισσότερον`ΤοΦθινόπωρον  τρώγε περισσότερον και πίνε ολιγώτερον.Οι γέροντες ας τρώγουν φαγητά θερμά και ολίγα,και ας πίνουν κάμποσον περοσσότερον,ότι η έμφυτος θέρμη εις αυτούς είναι ολίγη,και δεν ημπορούν να χωνεύσουνπολύ φαγί`Οι δε νεότεροι ας τρώγουν περισσότερον,και ας πίνουν ολιγώτερον διατί έχουσι πλλήν βράσιν εις τον στόμαχον`και απλώς ειπείν πάς ένας πρέπει να κυβερνάται κατά την φύσιν οπού έχεικαι κατά την όρεξιν,και να μην τρώγη εκείνα οπού ο στόμαχός του δεν δέχεται`

ότι είναι τινές οπού τρώγουν και τρείς φοραίς την ημέρα ,και δεν βλάπτονται,ήγουν όσοι είναι αδύναμοι,και ξηράς και θερμής κράσεως` αμή οι  παχείς και χοντροί,ας τρώγουν μόνον μίαν φοράν,και σωνει τους.Όσοι λοιπόν αγαπάτε την υγείαν σας  προσέχετε από όλα τα εναντία,ως άνωθεν είπομεν,και μάλιστα από ταύτα τα οκτώ`ήγουν πρώτον και αναγκαιότερον να λείπεσθε ολίγον όταν σηκώνεσθε από την τράπεζαν`ότι καθώς το πολύ λάδιπνίγει τον λύχνον και σβύνει τον, ούτε και το περισσόν φαγί πνίγει και την έμφυτον θέρμην,και αιτιά μεγάλην βλάβην εις τον στόμαχον.Δια τούτο ας φυλάγη πάς ένας εγκράτειαν, ήτις δίδει εις την ψυχήν και εις την σάρκανπολλήν ωφέλειαν.Δεύτερον φεύγετε τα διάφορα βρώματα,ότι οσον γλυκαίνουν τον λαρυγγα,τόσο βλάπτουσι τον στόμαχον,και εξόχως όταν ήναι εναντίας ποιότητος και εμποδίζει ένα του άλλου την χώνευσιν,και ούτως έρχεται η ασθένεια!!

ΓΕΩΠΟΝΙΚΌΝ--ΑΓΑΠΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ--ΕΝ ΒΕΝΕΤΊΑ ΕΚ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝ.ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑς ΤΟΥ ΑΓ, ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1850

7)Εδάφια : Διανα κάμης άνθρωπον να κοιμηθή.

Έπαρε  λ ινόσπορον ,ομοίως και της άσπρης και κόκκινης παπαρούνας,και δυσκυάμου σπόρον,και κώνειον ανακάτωσε αυτά όλα,έβγαλε λάδι,και όσον είναι αυτό,βάλε άλλον τόσον λάδι από μηκώνειον και ενώσας τα δύο αυτά,δίδε μίαν ουγγίαν,να κοιμάται τρείς ώραις όποιος το πίνη.

Έπαρε σπόρον αντράκλας,και παπαρούνας και μαρουλίου και λάδι από τον τρανόν δυσκύαμον,μισην λίτρα από κάθε σπόρον`κάμε τους σκόνιν, και βάλε την εις μίαν φυάλην,ήγουν αμπολλέττα γυάλινην με το λάδι`σκεπασέ την καλά,σκάψε εις την κοπρίαν,χώσε την να κάμη ημέρας εννέα`έπειτα έβγαλέτην και λαμπικαρισέ τα,και από το νερό όπυ έβγη από ταύτα,ας πίνη  ός τις δεν ημπορεί να κοιμηθή ,ουγγίαν ήμισυ μόνον,και να κοιμάται ώστε να βαρεθή.Πότισέ τον άνθη κόκκινα της παπαρούνας,ήγουν κουτσουνάδας,να κοιμηθή σχεδόν ως αποθαμμένος`ή κοπάνισε χαμαικτήν,και τον ζωμόν ανακάτωσε με ασπρον αβγού άλειψον το πρόσωπο του αρρώστου να κοιμηθή πάραυτα.

Να καμης παράθυρον με χαρτί τέμπρινον,ως κρύσταλλον.

Έπαρε το χαρτί,να μην είναι εργασμένο με ασβέστη ,αλλά ας ήναι από κατσίκι,ήγουν ριφικόν.Ξύσε το λεπτά και κόψε το όσον είναι το παράθυρον` έπειτα βάλε καμπόσον κομμύδι αραπικόν εις αγγείον,με ολίγον μέλι ξαφρισμένον και οκτώ αυγών το άσπρο`όλα ταύτα τάραξε καλά,να γίνουν ένα μίγμα`εις αυτά βάλε το χαρτί έως να μοσκέψη καλά` έπειτα έβγαλέ το, απλωσέ το δυνατά ,και κάρφωσέ το εις το ξύλον του παραθυρίου,και αφού στεγνώση βερνικιασέ το, να λάμπη ως κρύσταλλον!

    

ΓΕΩΠΟΝΙΚΟΝ-ΑΓΑΠΙΟΥ -ΜΟΝΑΧΟΥ ΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ -ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ ΕΚ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝ.ΤΥΠΟΓΡΑΦΊΑΣ ΤΟΥ ΑΓ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1850

6) Εδάφιον--Περί Οίνου  και Πόματος

Το ποτόνείναι πολλά χρειαζόμενονεις την υγείαν σου,άνθρωπε,διατί ποτίζει το σώμα σου έσωθεν,και γεμίζει τους τόπους με την υγρότητα,και ανακατώνεται με τα φαγητά  και χωνεύουσιν εύκολα,και ούτως τα μετατρέπει εις την ουσίαν του σώματος`και όταν δεν πίης  κρασί,ή νερόν ήάλλο ποτόν δεν ήμπορεί το φαγί να  χωνεύση και αιτιά μεγάλην ασθένειαν`όθεν ο σοφός Πλάτων είπεν,ότι καθώς απαλαίνει με το πυρ ο σίδηρος,όύτω και το σώμα του γέροντος απαλαίνει με τον οίνον,και αφανίζει την εναντίαν ξηρότητα`πρέπει γουν να τον πίνηςσύμμετρα` ότι καθώς βλάπτει η τούτου τελεία υστέρησις,ούτω και η περίσσα του χρήσις και πόσις του δίδει πολλήν ζημίαν,και κάκωσιν`διατί πνίγει την ΄εμφατον θέρμην,βλάπτει το μυαλόν,και όλα τα νεύρα, και ούτως έρχονται διαφοραι ασθένειαι,Παραλυσία,Αποπληξία,Σπάσματα και Τρομάρα των μελών,και άλλα πάθη διάφορα` ότι το κρασί εις μερικούς ανθρώπους μετατρέπεταιεις το στομάχι τους ,και γίνεται χολή και εις άλλους ξύδι`ο μεθυσμένος είναι ωσάν ένα καράβι χωρίς τιμόνι εις μέσον του πελάγους και κινδυνεύει ψυχή τε και σώματι. Ο Πλάτων έκαμε νόμον,να μην πίνουσι κρασί οι κριταίδια να κρίνουσι φρόνιμα, αι γυναίκες δια να φυλάγουν σωφροσύνην,ότι όσαις αγαπούσι τον οίνον, εύκολα προδίδωσι την τιμήν τους.Και οι νέοι όλοι ομοίως να μην πίνουν έως να φθάσουν χρόνων τριάκοντα, διατί έχουν πολλήν θέρμην της ρύσεως. Οι γέροντες ας τον πίνουν σύμμετρα`αμή όταν ήναι δυνατός,ας βάνουν το τρίτον  νερόν. Μάλιστα εις τα κρασιά της Κρήτης,Κύπρου , Χίου,και άλλα παρόμοια,οπού έχουν πολλήν αψάδα`και όταν το πίνη τις άδολον,βλάπτει την κεφαλήν,και τα νεύρα, αμή ετούτα της Ιταλίας δε βλάπτουσι.Μετά το γεύμα ή δείπνον,ήγουν αφού αποφάγης, και σηκωθής από την τράπεζαν,μην τολμήσης να πίης ούτε κρασι,ουδέ νερό ,έως να περάσουν τρεις ώραις και περισσότερον!

ΓΕΩΠΟΝΙΚΟΝ--ΑΓΑΠΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ--ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ-ΕΚ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝ,ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑς ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1850

 5)Δια το Τυρί,και Μυζίθραν.

Το  νωπόν τυρί είναι ψυχρόν και υγρόν,αμή το παλαιόν ειναιθερμόν,και ξηρόν και πολλά βλαβερόν`διατί είναι κακοχώνευτον,φέρνει δίψαν,εξάπτει το αίμα,πρίσκει τοσηκώτι,γεννά την πέτραν,και βλάπτει τα νεφρά,και μάλιστα όσους έχουν αχαμνόν στόμαχον` και ας μητο τρώγη τινάς,ή πολλά ολίγον και αυτο με καρύδια  ή αμύγδαλα.Όσοι δεν δουλεύουσι, μη το τρώγουν ολότελα,ότι καμμίαν χάριν δεν έχει,ή καλοσύνην,όύτε  ωφέλειαν τινά δίδει του σώματος,ούτε καν το ούρος κινά,αλλά μάλιστα στίπτει την κοιλίαν,και άλλας βλάβας αιτιά εις τον στόμαχον.Το φρέσκον ,ήγουν το νωπόν,όταν  ήναι πρόβειον,και από κλήν βοσκήν,και να μην ήναι περίσσα πυκτόν , χωνεύει ογλίγωρα,και δεν βλάπτει τον στόμαχον`τούτο λοιπόν  ας τρώγη πας ένας άφοβα,αμή ας είναι μονιμερίτικο`ότι όσον περάσουν ημέρας,τόσον και αυτό γίνεται βλαβερώτερον.

Η  μυζίθρα  όταν  ήναι κι αυτή νωπή,και από γάλα καλόν δεν βλάπτει`αλλά παύει την δίψαν και καύσιν της χολής,και φέρνει ύπνον` αμή αλατισμένη και παλαιά βλάπτει τον στόμαχον,και μάλιστα τον ψυχρόν` αχαμνίζει τα νεύρα,δίδει δίψαν,σφίγγει την κοιλίαν,γεννά την πέτραν εις το ούρος,και είναι πολλά κακοχώνευτος`λοιπόν ας μη τρώγη πάς ένας ζεστήν,ύστερα από τα άλλα φαγητά,και με πολλήν ζάχαριν.Ο χουμάς ειναικινητικός,και ας τον πίνη ος τις έχει χρείαν κάθε ταχύ μίαν λίτραν,ή ολιγώτερον.!

ΓΕΩΠΟΝΙΚΟΝ--ΑΓΑΠΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ --ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ -ΕΚ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑς 1850

 3) Εδάφιον

Δια να μη βλάπτουσι  την Μηλέαν εις τας ρίζας οι σκώληκες.

Φύτευσον ολόγυρα εις την ρίζαν της, αγριοκρόμυδα,και ούτω τα σκωλήκια οπού έχει αφανίζονται`ή έσωσον ύλην παλαιού κρασίου,ήγουν λάσπην με κοπρίαν τηςαίγας,και σκάψε τριγύρω του δένδρου,και πότιζε τας ρίζας του,και ούτω κάμνει τα μήλα γλυκύτερα` και εάν ήναι ασθενησμένη,βάνε γαδάρου κόπρον εις ταςρίζας της,και πότιζέ την κάθε βράδυ,αφού βασιλεύση ο Ηλιος έως μιαν εβδομάδα`και εάν της βάλης κοπρίαν χοίρου,έπειτα να την ποτίζης με ανθρώπου ούρος, της κάμνει πολλήν ωφέλειαν,ότι φυσικά η Μηλέα αγαπά το ούρος ,και ιατρεύεται εις την ασθένειαν. Ος τις λοιπόν θέλει να κάμη Μηλεαις να μην σκουληκιάσουν,ας  πάρη κολόριζα προκομένα από καλήν γενεάν,ήγουν σκλετάδα,και τότε ας αλείψη τας ρίζας της με χολήν Ταύρου,και όυτως ας έχη λάκκον βαθύν να την χώση έως την κορυφήν σιμά,και τότε γίνεται θαυμάσιος.

Δια να μη σχίζονται τα Ρογδια.

Όταν φυτεύης τας ρογδίας, βάλε εις τον λάκκον μαύραις πέτραις.Ει δε και είναι φυτευμένεςπρότερον,βάλε τριγύρου σκυλοκρόμμυδα`ότι αυτά έχουσι φυσικήν δύναμιν,και δεν αφίνουσι να σχίζονταιτα ρόγδια. Λέγουσι τινές, ότι το κλαδί της ρογδίας είναι αθηρον,ήγουν  φεύγουν απ'αυτό τα οφίδια ,και δια τούτο τα βάνουσιν εις τα στρώματα.Γίνωσκε και τούτο, ότι οσα σπυρία έχει μέσα το μικρότερον ρόγδι,τόσα έχει και το τρανήτερο εκείνου του δένδρου, όχι περισσότερον. Όταν δε μαζώνης από το δένδρο τα ρόγδια, κόπτεται πιδέξια,να μη κτυπήση ένα του άλλου να πληγωθή,και τότε ανάλυσε πίσσαν, βουτησε τα ραβδία τους,κρέμασέ τα να βαστάζουν πολύν καιρόν άσηπα. 

ΓΕΩΠΟΝΙΚΟΝ-ΑΓΑΠΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ-ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ-ΕΚ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑΣ 1850

 2) ΕΔΑΦΙΟΝ

ΔΙΑ ΤΑ ΣΠΑΡΑΓΓΙΑ

Από όλα τα χορτάρια αυτά έχουσι την προτίμησιν, και δίδωσι τόσην  ωφέλειαν εις τον εσθίοντα,καθώς ήναι τα ρεβύνθια εις τα όσπρια κυριότερα`τα ήμερα είναι καλήτερα,αμή όλα κοινώς ήμερα και άγρια,όταν είναι τρυφερά,και κλίνουν την κορυφήν,δίδουσι πολλήν τροφήν,κάμνουσιν αίμα,ωφελούσι τον στόμαχον,αυξάνουσι το σπέρμα,κινούσι το ούρος,καθαρίζουσι τα νεφρά από αμμούδα,και παύουσι τον πόνοναυτών,και απλώς ωφελούσι εις όλους να τα τρώγουν,ότι καμμίαν κακοσύνην δεν έχουσι ,μόνον τους χολερικούς βλάπτουσιν,οίτινες ας τα βράζουν  ολίγον,να χύνουν το πικρό ζουμί,και με το δεύτερον ας τα τρώγουσι.

Δια τα Μποράντσενα

Τούτο το χόρτον ωφελεί πολλά κάθε άνθρωπο ασθενή τε και υγιαίνοντα,ότι καμμίαν κακοσύνην δεν έχει` όταν το τρώγη συχνά γίνεσαι καλόκαρδος,και γεννά καλούς χυμούς`τα άνθη και φύλλα του να βάνης εις το κρασί  να μένουσι να το πίνης, ωφελεί πολλά την καρδίαν` κάμνει καλόν το χόρτον ετούτο εις τους μελαγχολικούς, καθαρίζει το αίμα,δίδει εις όλα τα εντόσθια πολλήν άνεσιν, και λεπτύνει του στήθους την σκληρότητα`μόνον βλάπτει τον λαιμόν όταν ήναι από μέσα πληγωμένος,ή  έχεις την γούλλαν σου` τα άνθη του δεν χωνεύονται ογλίγωρα` όταν τα βράσης με σπανάκι ή σευκλον γίνονται χωνευτικότερα.

  

ΓΕΩΠΟΝΙΚΟΝ-περιέχον--ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΙΝΑΣ ΩΦΕΛΙΜΩΤΑΤΑΣ ΤΗΣ ΤΕ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΗΣ και εξόχως πως να κυβερνάται πας τις δια να φυλάττηται υγιής --έτι δε και ιατρικά διάφορα .ΣΥΝΤΕΘΕΝ ΠΑΡΑ ΑΓΑΠΙΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ ΕΝ ΒΕΝΕΤΙΑ ΕΚ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 1850

 Θεωρώντας ότι  το παρόν (συνταγολόγιο--κατά την δική μου άποψη) που ανακάλυψα εντελώς τυχαία ,λύνοντας σταυρόλεξα,με εξέπληξε ευχάριστα επειδή :α)δείχνει πως διατηρήθηκε ο Ελληνισμός μέσω της Εκκλησίας καθώς και η γλώσσα.β)Οι γνωσεις που αναφέρει ο εν λόγω μοναχός ΑΓΆΠΙΟς είναι τόσο ψαγμένες   και δοσμένες με απλοικό τρόπο ώστε να προκαλούν θαυμασμόν στην ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΉ ΚΟΙΝΌΤΗΤΑ  της σημερινής εποχής διότι δια την εποχή του θα αποτελούσε επιστημονικό συγγραμμα είτε ενός διατροφολόγου είτε ενός Γεωπόνου!!

Δεν έχουν πειραχτεί ούτε η ορθογραφία του κειμένου ,ούτε η συνταξη των νοημάτων. Αποτελεί ένα φοβερό ντοκουμέντο και το παραδίδω  στην Ελληνική Κοινωνία για να γνωρίσει πόσο βαθιά υπήρξε η Ιστορία του ΈΘΝΟΥς ΜΑς!!

1Περί πέπονος,Αγκουρίου,καί Αγκινάρας

Το πεπόνι είναι γλυκύ εις την γεύσιν, και δια τούτο το ορέγονται όλοι.αμή είναι   βλαβερόν όταν το τρώγης χωρίς να πίης καλόν κρασί,καθώς τις είπε` Πέπων πάθος πέφυκε άνευ ακράτου οίνου`ήγουν το πεπόνι είναι ασθένεια όταν το φάγης, και δεν πίης οίνον άδολον` λοιπόν ος τις δεν έχει κρασί μη το τρώγη, και θερμαίνεται και βλάπτεται.

Όμοίως και τα αγκούρια είναι βλαβερά όταν τα τρώγης περισσά` διατί είναι ψυχρότατα ,και γεννούσι εις τας φλέβας χυμούς κακούς, από τους οποίους γίνονται με καιρόν η μακραίς θερμανσίαις και άλλες ασθένειαις`αφανίζουσι και το σπέρμα,και όσοι είναι ψυχρού στομάχου,μη τα τρώγουν,διατί είναι πολλά κακοχώνευτα,και μετά βίας τα χωνεύουν οι υγιείς, έως την δεύτερην ημέραν` ει δε καιλιξεύεις να φάγης,τρώγε και ρούκα, ή άλλον όμοιον θερμόν χορτάριον δια να θεραπεύης μετ'αυτό των αγκουρρίων την ψυχρότητα και καθαριζέτα καλά, ρίχνε όλον το έξωθεν.Ος τις έχει καυσερόν στόμαχον ας τα τρώγη,ότι του δίνουν άνεσιν`παύουσιν την δίψαν,κινούσι το ούρος,και την χολήν αφανίζουσιν.Εάν θέλης να κάμης αγκούρια μακρά μίαν πήχην,όταν είναι μικρόν ως το δάκτυλό σου,βάλε το εις ένα καλάμι,το οποίον πέτρωσε στην αγκουριάν να μη μετατοπίση, και τότε μακραίνει το αγκούριον,και γεμίζει ολον το καλάμι` και όταν θέλης να το φάγης, τσάκισον το καλάμι,να ιδής ένα είδος εύμορφον,.Ει δε πάλιν και θέλεις να φυλάξης τα αγκούρια πολύν καιρόν να μη σαπήσωσι,κάμε λάκκον εις τόπον,όπου να μη δίδηο Ήλιος,βάλε τα μέσα, και βάλε τους κάμποσην άμμον,και από πάνω σκεπασέ τα με ξηρόν χορτάρι ,έπειτα ρίξε πάλιν το χώμα από πάνω,σκέπασε τον λακκον,και ούτω  φυλάγονται τρεις  μήνες ασηπτα.