Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

Οι "βίαιες" και απρόσμενες αλλαγές στον κοινωνικοοικονομικοπολιτιστικό ιστό της Ζακυνθινής Κοινωνίας στις δεκαετίες 1980-1990-2000

Οι "βίαιες" και απρόσμενες αλλαγές στον κοινωνικοοικονομικοπολιτιστικό ιστό της Ζακυνθινής
Κοινωνίας στις δεκαετίες 1980-1990-2000. Επιπτώσεις...

Κάθε μεγάλη καταστροφή-λένε τα "σοφά μυαλά" γίνεται απαρχή,αφετηρία,ξεκίνημα μιας νέας ,άλλης
εποχής με πολλές εξελικτικές διαδικασίες συνήθως ωφέλιμες για τον άνθρωπο, όχι υποχρεωτικά όμως γιατί πάντοτε "καιροφυλακτούν" οι απρόβλεπτοι και αστάθμητοι παράγοντες. Στη συνέχεια του
σχολίου θα γίνει αντιληπτό το σαφές νόημα αυτού του συλλογισμού μου.
Στη δεκαετία ,λοιπόν, του 70 είχε τελειώσει η ανοικοδόμηση στη Ζάκυνθο-αν και ποτέ δεν τελειώνει
η οικιστική διαδικασία σ'ένα τόπο-.Η Πόλη ντυμένη με το νέο της "φουστάνι" προκαλούσε ντόπιους και ξένους να  ρουφήξουν την ομορφιά της και να  ζήσουν έντονα "τα νάζια της".Ωραία κτίρια,δρόμοι,
πλατείες,μαγαζιά, ταβέρνες,καντάδες,ονομαστή φιλοξενία,πολύ καλή περιήγηση στα αξιοθέατα του
νησιού και μοναδική κουζίνα ήταν "η  προίκα" της μετασεισμικής Ζακύνθου! Τί κι αν το πολιτικό
σκηνικό έδειχνε Δικτατορία των Συνταματαρχών(Παπαδόπουλου,Παττακού, Μακαρέζου);Τί κι αν
ο τότε πληθυσμός του νησιού και της Ελλάδας ευρύτερα ζούσε από το 1967 έως το1974 σε χουντικό
καθεστώς; Οι Ζακυνθινοί είχαν τότε μπροστά τους μια όμορφη πόλη ,μια καινούρια ζωή και δίψα
για δημιουργία.Επομένως οι νεότερες γενιές-ανάμεσα σ'αυτές και εγώ-στάθμιζαν τις πολιτικές κατα
στάσεις με τις βιοτικές και μάλλον δεν τους άγγιζε τους περισσότερους το πολιτικό σκέλος της
εποχής πλην μιας μερίδας  κομματοποιημένων  ιδεολόγων. Άλλωστε ,γνώρισμα της εποχής της
Χούντας ήταν "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών" και το τίμημα: "Αρτος και θεάματα" και τα δυο παρέχονταν άφθονα  εκείνη την εποχή διότι και εργασία για όλους υπήρχε και σταθερότητα νομίσματος και σταθερότητα τιμών και καθημερινή εποπτεία από τη διευθυνση Εμπορίου.Αςμη
ξεχνούμε ότι απ'το 1970 είχαμε τα πρώτα βήματα της τηλεόρασης με δυο κρατικά κανάλια -την ΕΡΤ

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Περιδίνιση



Περιστρέφεται και "ριπίζεται" η ζωή μας τελευταία...
Αχόρταγες κι ανίκανες φιγούρες περιδιαβαίνουν στα περβάζια
των παραθύρων μας και διαμηνύουν: "Ες αύριον τα σπουδαία".
Και τα σπουδαία εισχωρούν βαθιά μας ,μέσα μας ,στο είναι μας.
Σαν τον άνεμο μας στροβιλίζουν,κι απλησίαστα μουγκρίζουν.
Απειλούν κι οδηγούν σ'ένα "ψυχοβγάλσιμο" καθημερνό!


Δυσκολεύεται το χρονόμετρο της υπαρξής μας μέρα τη μέρα να λειτουργήσει,
βαριανασαίνει και προσπαθεί νακοντράρει τις δυστυχίες,
τις κακουχίες, τις απληστίες,τις όποιες ληστείες συμβαίνουν
αυτόν τον καιρό από κέντρα, μυαλά και παρασιτικά ανθρωποειδή,
που ενδημούν στην κοινωνία μας, σαν το "κουνούπι του Νείλου",
κι όλοι μας προσπαθούμε ν'αμυνθούμε στ'απρόσκλητα δεινά,
που επισώρευσαν τ'ανθρώπινα αποβράσματα οπού μας κυβερνάν.


Ο  άνθρωπος λοιπόν των ημερών μας,προσπαθεί, μηχανεύεται τρόπους,
να ξεφύγει, να σταθεί, να ρυθμίσει ξανά τη ζωή του,όσο μπορεί
και περιδινίζεται στο πώς και στο γιατί κανένας δεν τον αφήνει να διανύσει
το δρόμο του σ'αυτήν εδώ τη γη και περιστρέφεται ανάμεσα
σε σύννεφα απάτης,αλητείας και κακίας, μόνος σαν "καλαμιά στον κάμπο",
να δέχεται απανωτά χτυπήματα από παντού, κοντά ,μακριά και γύρω του
που του σφυρίζουν συνεχώς στ'αυτί και στομυαλό:
"Ε! Φίλε! Άκου! Αφού γεννήθηκες φτωχός,μικρός,και ταπεινός,
έτσι θα τελειώσεις γρήγορα την περιδιαβασή σου
στον κόσμο που διαλέχτηκες να εξαντλήσεις τη ζωή σου!...

Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

Με ιδιαίτερη συγκίνηση  μεταφόρτωσα αυτά τα πέντε μουσικά βίντεος στο ιστολογιό μου όταν ερευνώντας τη μεγάλη προσωπικότητα του  μαέστρου  Κώστα Σαμψαρέλου αμέσως θυμήθηκα προσωπικές στιγμές μαζί του ως χορωδός της πρώτης εκείνης χορωδίας του 1975.
Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια  στους σημερινούς συντελεστές και συνεχιστές της νεοσύστατης χορωδίας η οποία τιμά με τις εκδηλώσεις της  το μεγάλο αυτό μουσικοσυνθέτη που ήλθε "αμούστακο παιδί " απ'τη θεσσαλονίκη κι έζησε ,υπηρέτησε τη Ζάκυνθο με τη μουσική του επί σαράντα και χρόνια
αφήνοντας πολύ μεγάλο έργο στους μεταγενέστερους αλλά προπάντων καταθέτοντας την ψυχή και το σώμα του για  πάντα στο νησί μας  που τόσο πολύ αγάπησε...
Ένα ελάχιστο "μνημόσηνο¨" της ψυχής μου  προς το μεγάλο δάσκαλο  που είχα τη τύχη να γνωρίσω
από κοντά! Αιωνία σου η μνήμη αξιομακάριστε Κώστα Σαμσαρέλο!!!

Nabucco - Χορωδία Ζακύνθου Κωσταντίνος Σαμψαρέλος

Χορωδία Ζακύνθου Κωσταντίνος Σαμψαρέλος Ένα Λουλούδι (+playlist)

Χορωδία Ζακύνθου Κωσταντίνος Σαμψαρέλος - Choir Of Zakynthos (+playlist)

Χορωδία Ζακύνθου Κωσταντίνος Σαμψαρέλος - Choir Of Zakynthos (+playlist)

Χορωδία Ζακύνθου Κωσταντίνος Σαμψαρέλος - Choir of Zakynthos (+playlist)

Χορωδία Ζακύνθου "Κωσταντίνος Σαμψαρέλος" (+playlist)

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

Το ξέσπασμα

Γλυφάδα ,Αττικής 30-12-2010: Απ'την ποιητική συλλογή του Διονύση Κουτσουβέλη "Τριάντα τέσσερα χρόνια αργότερα".

 Αγριεμένος ο  γήινος χρόνος αναταράζεται
και θυμωμένος μεσ'στις εμμονές του τραντάζει συθέμελα
το γήινο περιβάλλον που αποφασίζει ν'αναμετρηθεί αστάθμητα
με τον καταστροφέα του,τον άνθρωπο και τώρα "σεληνιάζεται"!

Με ένα ξέφρενο ρυθμό κι αλόγιστα,ο άνθρωπος, μηχανεύεται κυριαρχία
πάνω σ'αυτά που δε μπορεί να εξουσιάσει,αναπαράγοντας πολύ κακό
στη φύση ,-δάση -θάλασσες-πηγές-αέρα -κι ουρανό.
Αναζητάει χρόνια τώρα να είναι επικυρίαρχος στην αστρική τη σφαίρα
που είναι μέρος της και κατοικεί  σ'αυτήν,χωρίς να πολυνοιάζεται
γιαυτά  που προξενεί,σ'αυτή τη γη που τον φιλοξενεί!

Και έτσι ανόητα φερόμενος ο άνθρωπος στα πάντα γύρω του,
μολύνοντας ,ρυπαίνοντας αδιάκοπα και προκαλώντας το φυσικό του κόσμο
γίνεται αίτιος, συνένοχος και βασικός κατακτητής της ίδιας του
της περιουσιακής γης που απ'τη χαραυγή του χρόνου,ο κτίστης
τον αφήνει να τη μοιράζεται κι όχι να  την προκαλεί
γιατί οι συμπαντικοί νόμοι "θυμώνουν",προειδοποιούν και προεξοφλούν τιμωρία!

Η  μάνητα λοιπόν έχει ξεσπάσει,ο χρόνος προσπαθεί να βάλλει τάξη,
το ξέσπασμα όμως των στοιχείων δεν περιμένει άλλο και φοβερίζει
γκρέμισμα της ανθρώπινης αταραξίας,τιμωρία στην ανθρώπινη ασυνειδησία,
μεγάλη ταραχή σε μια μικρόψυχη ζωή αυτής της γης ,που δεν μπορεί άλλο
ν'ανεχτεί το χάλασμα του ωραίου συνόλου που ο πλάστης έχει φτιάξει!!

Σάββατο 8 Μαρτίου 2014

Η Ζάκυνθος μετά την ανοικοδόμηση. Προσωπικές συγκρίσεις και εκτιμήσεις προσεισμικής και μετασεισμικής πόλης.



Η κατασκευαστική διαδικασία του οικιστικού ιστού της "αναδυόμενης "πόλης του νησιού συνεχιζόταν
με γοργούς ρυθμούς και από τη μια άκρη της πόλης μέχρι την άλλη ένα απέραντο εργοτάξιο έδινε
μια καινούρια πνοή,ζωντάνια και ελπίδα σε όλους τους κατοίκους,ένα καινούριο ξεκίνημα προμηνούσε μια λαμπερή χαραυγή στη ζωή των Ζακυνθινών. Σιγά- σιγά οι προσωρινοί οικισμοί
άδειαζαν  απ'τους σεισμοπαθείς οι οποίοι στεγάζονταν διαδοχικά στις φρεσκοκατασκευασμένες
κατοικίες τους. Η χρονική διαδικασία όλης αυτής της συγκινητικής προσπάθειας ,κατά τη δική μου
εκτίμηση,κράτησε μια δεκαετία-1953-1963.Ωστόσο δεν θα έλεγα ότι έπαψαν μέχρι και τις μέρες μας
να κτίζονται και....τριώροφα διαμερίσματα!

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

Μετασεισμική περίοδος στη Ζάκυνθο. Η ανοικοδόμηση.



Όταν η κατεστραμμένη πόλη της Ζακύνθου "καθαρίστηκε" από τα λογής- λογής ερείπια  από το Μηχανικό  του Στρατού οι κάτοικοι διαμοιράστηκαν σε τέσσερις οικισμούς ,της Παναγούλας ,του
Ξιφίτα, των δέντρων του Άμμου και της πλατείας του Σολωμού μέχρι την τελική τους εγκατάσταση
στις καινούριες τους κατοικίες.Αυτό δεν έγινε ούτε σύντομα ούτε  εύκολα.Χρειάστηκαν τουλάχιστον
έξι χρόνια για την ανέγερση νέων αντισεισμικών κατοικιών.Ως τότε ζήσαμε πρώτα σε σκηνές, ύστερα σε ξύλινα παραπήγματα με κοινές τουαλέτες και πλυσταριά.Κάθε ξύλινο τέτοιο συγκρότημα