Οι "βίαιες" και απρόσμενες αλλαγές στον κοινωνικοοικονομικοπολιτιστικό ιστό της Ζακυνθινής
Κοινωνίας στις δεκαετίες 1980-1990-2000. Επιπτώσεις...
Κάθε μεγάλη καταστροφή-λένε τα "σοφά μυαλά" γίνεται απαρχή,αφετηρία,ξεκίνημα μιας νέας ,άλλης
εποχής με πολλές εξελικτικές διαδικασίες συνήθως ωφέλιμες για τον άνθρωπο, όχι υποχρεωτικά όμως γιατί πάντοτε "καιροφυλακτούν" οι απρόβλεπτοι και αστάθμητοι παράγοντες. Στη συνέχεια του
σχολίου θα γίνει αντιληπτό το σαφές νόημα αυτού του συλλογισμού μου.
Στη δεκαετία ,λοιπόν, του 70 είχε τελειώσει η ανοικοδόμηση στη Ζάκυνθο-αν και ποτέ δεν τελειώνει
η οικιστική διαδικασία σ'ένα τόπο-.Η Πόλη ντυμένη με το νέο της "φουστάνι" προκαλούσε ντόπιους και ξένους να ρουφήξουν την ομορφιά της και να ζήσουν έντονα "τα νάζια της".Ωραία κτίρια,δρόμοι,
πλατείες,μαγαζιά, ταβέρνες,καντάδες,ονομαστή φιλοξενία,πολύ καλή περιήγηση στα αξιοθέατα του
νησιού και μοναδική κουζίνα ήταν "η προίκα" της μετασεισμικής Ζακύνθου! Τί κι αν το πολιτικό
σκηνικό έδειχνε Δικτατορία των Συνταματαρχών(Παπαδόπουλου,Παττακού, Μακαρέζου);Τί κι αν
ο τότε πληθυσμός του νησιού και της Ελλάδας ευρύτερα ζούσε από το 1967 έως το1974 σε χουντικό
καθεστώς; Οι Ζακυνθινοί είχαν τότε μπροστά τους μια όμορφη πόλη ,μια καινούρια ζωή και δίψα
για δημιουργία.Επομένως οι νεότερες γενιές-ανάμεσα σ'αυτές και εγώ-στάθμιζαν τις πολιτικές κατα
στάσεις με τις βιοτικές και μάλλον δεν τους άγγιζε τους περισσότερους το πολιτικό σκέλος της
εποχής πλην μιας μερίδας κομματοποιημένων ιδεολόγων. Άλλωστε ,γνώρισμα της εποχής της
Χούντας ήταν "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών" και το τίμημα: "Αρτος και θεάματα" και τα δυο παρέχονταν άφθονα εκείνη την εποχή διότι και εργασία για όλους υπήρχε και σταθερότητα νομίσματος και σταθερότητα τιμών και καθημερινή εποπτεία από τη διευθυνση Εμπορίου.Αςμη
ξεχνούμε ότι απ'το 1970 είχαμε τα πρώτα βήματα της τηλεόρασης με δυο κρατικά κανάλια -την ΕΡΤ
Κοινωνίας στις δεκαετίες 1980-1990-2000. Επιπτώσεις...
Κάθε μεγάλη καταστροφή-λένε τα "σοφά μυαλά" γίνεται απαρχή,αφετηρία,ξεκίνημα μιας νέας ,άλλης
εποχής με πολλές εξελικτικές διαδικασίες συνήθως ωφέλιμες για τον άνθρωπο, όχι υποχρεωτικά όμως γιατί πάντοτε "καιροφυλακτούν" οι απρόβλεπτοι και αστάθμητοι παράγοντες. Στη συνέχεια του
σχολίου θα γίνει αντιληπτό το σαφές νόημα αυτού του συλλογισμού μου.
Στη δεκαετία ,λοιπόν, του 70 είχε τελειώσει η ανοικοδόμηση στη Ζάκυνθο-αν και ποτέ δεν τελειώνει
η οικιστική διαδικασία σ'ένα τόπο-.Η Πόλη ντυμένη με το νέο της "φουστάνι" προκαλούσε ντόπιους και ξένους να ρουφήξουν την ομορφιά της και να ζήσουν έντονα "τα νάζια της".Ωραία κτίρια,δρόμοι,
πλατείες,μαγαζιά, ταβέρνες,καντάδες,ονομαστή φιλοξενία,πολύ καλή περιήγηση στα αξιοθέατα του
νησιού και μοναδική κουζίνα ήταν "η προίκα" της μετασεισμικής Ζακύνθου! Τί κι αν το πολιτικό
σκηνικό έδειχνε Δικτατορία των Συνταματαρχών(Παπαδόπουλου,Παττακού, Μακαρέζου);Τί κι αν
ο τότε πληθυσμός του νησιού και της Ελλάδας ευρύτερα ζούσε από το 1967 έως το1974 σε χουντικό
καθεστώς; Οι Ζακυνθινοί είχαν τότε μπροστά τους μια όμορφη πόλη ,μια καινούρια ζωή και δίψα
για δημιουργία.Επομένως οι νεότερες γενιές-ανάμεσα σ'αυτές και εγώ-στάθμιζαν τις πολιτικές κατα
στάσεις με τις βιοτικές και μάλλον δεν τους άγγιζε τους περισσότερους το πολιτικό σκέλος της
εποχής πλην μιας μερίδας κομματοποιημένων ιδεολόγων. Άλλωστε ,γνώρισμα της εποχής της
Χούντας ήταν "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών" και το τίμημα: "Αρτος και θεάματα" και τα δυο παρέχονταν άφθονα εκείνη την εποχή διότι και εργασία για όλους υπήρχε και σταθερότητα νομίσματος και σταθερότητα τιμών και καθημερινή εποπτεία από τη διευθυνση Εμπορίου.Αςμη
ξεχνούμε ότι απ'το 1970 είχαμε τα πρώτα βήματα της τηλεόρασης με δυο κρατικά κανάλια -την ΕΡΤ