H ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

Αθήνα 3-10- 1976---Απ'τη ποιητική συλλογή του Διονύση Κουτσουβέλη ''ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ"

Γέρνει η μέρα στον άλλο το λόφο,

παραχώρηση στη μαυρόπεπλη νύχτα

να κρύψει στα σκοτάδια το φως!

Ο ρυθμός της ζωντάνιαςξαναδίνει

το σύνθημα της σιωπής...

Αρχίζει το ξύπνημα των παρασκηνίων

στα μεγάλα τραπέζια οι λίγοι,πλαισιωμένοι,

απ'τους δορυφόρους και τους εκτελεστές

καταστρώνουν καινούρια σχέδια!

Η σκοτεινή κυρία συνεχίζει το δρόμο της....

Φωτίζουν οι προβολείς την παράσταση

με πρωτότυπα μηνύματα, πρωτόφαντες ιδέες

που περιμένουν τους ηθοποιούς για την εκτέλεση.

Ο κόσμος-το κοινό- αγωνιά στο άνοιγμα της αυλαίας

για το τελικό το δίδαγμα του σκηνοθέτη και συγγραφέα!

Γλυστρά η νύχτα στον άλλο το λόφο,

και οι άνθρωποι κάθε φυλής παρακολουθούν

το μεγάλο το θέαμα που παίζεται.

Με συντροφιά την ελπίδα ψάχνουν στο έργο

καινούρια μηνύματα, φωτεινούς ορίζοντες....

-Στη Γη μας ειρήνη πρέπει ν'απλωθεί!-

κούφιοι οι κρότοι πολέμου και καπνοί ερειπίων

σκεπάζουν την πρώτη φωνή της σκηνής.

--Στη νέα γενιά η υγεία ας είναι η μεγάλη φροντίδα!--

Τα βαθύσκια σκοτάδια τραβούν περισσότερο κόσμο!

-Ισότητα, απαραίτητο στοιχείο της κοινωνίας μας,

λέν'οι εκλεκτοί του σήμερα

και προγραμματίζουν νέες μεσαιωνικές αποικίες.

Πνιγμένη η φωνή της συνείδησης σελαγίζει

στα βουνά της σκληράδας των ισχυρών.

Κι η παράσταση φτάνει στο τέλος της!

Απ'τις κουίντες ακούγεται:¨- Περισσότερη ανθρωπιά!-

Χαρά ξεχύνεται στο ακροατήριο.

Επιτέλους να! το καλό που ξεπήδησε απ'την παρακολούθηση.

Δε φοβόμαστε πια για το γέρμα του  ήλιου!....