ΖΑΚΥΝΘΟΣ-1-9-1976----Απ'την ποιητική συλλογή" Περισκόπιο"του Διονύση Κουτσουβέλη.
Ροδίζει ξανά η αυγή!Σεχορό οι φροντίδες,
τα ξενύχτια σε βάρδιες,χαιρετίζουν το καινούριο βλαστάρι.
Αργοσβήνουν τ'αστέρια της νύχτας στό κατώφλι της γένεσης.
Η αυλαία φωτίζεται πάλι απ'τον ήλιο που μόλις προβάλλει.
Μια ζωή ξεκινάει....
Γυροφέρνουν οι δείκτες του χρόνου,
σημαδεύουν το διάβα της ύπαρξης
π'αγωνίζεται μέσα στη πλάση αδυσώπητ'αγώνα
με στρατιές εμποδίων να φτάσει
σ'ενα τέρμα φωτεινών αξιών ή σε βάλτο θολής ηθικής.
Μια ζωή μελετάει....
Θωρακίζεται ο άνθρωπος για τη μάχη,
προσπαθεί μ'ελιγμούς στοχασμού
να περάσει νικητής της σαπίλας.
Ο χρόνος φωνάζει"Μην αφήνεις αχνάρια
σε στρατί ξεπεσμού "
Μια ζωή ταλαντεύεται.....
Γυμνώνεται ο άνθρωπος απ'τα θέλγητρα
της απάτης, του φθόνου, του πλούτου συχνά,
παρασέρνεται η σκέψη σε πλάνες και ξεχνά
το σωστό περασμά του...
Τυλιγμένος στις πρόσκαιρες τις ομορφιές
ξαστοχά τη δύση που πλησιάζει γοργά!
Μια ζωή τελειώνεται.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου