MONAΞΙΑ

Από την ποιητική  συλλογή "ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ"  του Διονύση Κουτσουβέλη, 1974--1985.

Στο δωμάτιο μέσα  δυο καρέκλες,δυο κάδρα,

ένα τραπέζι,ένα παράθυρο...

Σκεφτικός στην καρέκλα περιμένει...

Ίσως κάποιον για την άλλη καρέκλα,

ένα κάδρο για τήν άδεια γωνιά,

ένα τηλεφώνημα, μια καινούρια λαλιά.

Κι όλο κοιτά στην πόρτα,ένα κουδούνισμα ζητά,

για συντροφιά τη φωνή απ'ένα δίσκο μουσικής.

Βηματίζει γύρω απ'το τραπέζι και περιμένει...

Περνούν τα λεπτά ,οι ώρες,οι μέρες.....

Παραμερίζει τις κουρτίνες για καινούριο φως,

χτυπά το τηλέφωνο,τρέχει , σηκώνει, μιλιά δεν ακούγεται....

Η ελπίδα φουντώνει,δεν είναι μόνος και περιμένει....

Κάποιος ναρθεί να γεμίσει τη μοναξιά του!

Αλίμονο σκέφτεται-- σκέφτεται με συντροφιά...τη σκιά του...

Προσέγγιση της κατάστασης της μοναξιάς ποιητικά από το : "ΝΙΟΝΙΟ".
Αθήνα, 6-10-1976.