Ποιος είδε Κράτος λιγοστό. Γιώργου Σουρή(1853--1919)

Ψάχνοντας σε μια μου ανθολογία ποιημάτων στάθηκα σ'ένα ποίημα του μεγάλου σατιρικού ποιητή της γενιάς του Γιώργου Σουρή. Διαβάζω:¨"Από τουςσπουδαιότερους σατιρικούςποιητές της νεότερης Ελλάδος,έχοντας χαρακτηριστεί ως "σύγχρονος Αριστοφάνης........ Έγραφε καλοπροαίρετα και σχολίαζε λαό και άρχοντες,χωρίς ωστόσο να βρίζει. Η γυναίκα  του επέμενε πώς έχει έξι παιδιά,συμπεριλαμβάνοντας και το συζυγό της,καθώς "ήταν αδέξιος και ανέμελος" .Συχνά αυτοσαρκαζόταν............
Αναρτώντας λοιπόν αυτό το ποίημα θέλω οι φίλοι μου  διαβάζοντάς το να αναγνωρίσουν πόσο επίκαιρο είναι στις μέρες μας αν και γραμμένο περίπου έναν αιώνα πριν!

Ποιος είδε κράτος λιγοστό

Ποιος είδε κράτος λιγοστό

σ'όλη τη γη μοναδικό,

εκατό να εξοδεύει

και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς, 

να'χει επτά Πρωθυπουργούς,

ταμείο δίχως χρήματα

και δόξης τόσα μνήματα;

Νά'χει κλητήρες για φρουρά

και να σε κλέβουν φανερά,

κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε

τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Ολα  σ'αυτή τη γη μασκαρευτήκαν

ονείρατα,ελπίδεςκαι σκοποί,

οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν

δεν ξέρουμε τι λέγεται ντροπή.

Σπαθί αντίληψη,μυαλό ξεφτέρι,

κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.

Κι από προσπάππου κι από παππού

συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Θέλει ακόμα-κι αυτό είναι ωραίο-

να παριστάνει τον ευρωπαίο.

Στα δυο φορώντας τα πόδια πού'χει

στο'να λουστρίνι, στ'άλλο τσαρούχι.

Σουλούπι ,μπόι ,μικρομεσαίο,

ύφος του γόη,ψευτομοιραίο.

Λίγο κατσούφης ,λίγο γκρινιάρης,

λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.

Και ψωμοτύρι και για καφέ

το"δε βαριέσαι" κι "ωχαδερφέ".

Ωσάν πολίτης ,σκυφτός ραγιάς

σαν πιάσει πόστο,δερβέναγας.

Δυστυχία σου,Ελλάς, με τα τέκνα που γεννάς!

 Ώ  Ελλάς, ηρώων χώρα,τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;